اجراییه و چگونگی توقف عملیات اجرایی

اجراییه وچگونگی توقف موقت عملیات اجرایی پس از صدور رای قطعی، از موضوعاتی است که مورد ابهام صاحبین کسب و کار و فعالان اقتصادی قرار میگیرد که مطابق بخشنامه مورخ ۸/ ۴/ ۱۴۰۰ سازمان امور مالیاتی در خصوص اجرای مقررات مواد ۲۱۸ و ۲۵۹ قانون مالیات های مستقیم به این امر اشاره شده است.در ذیل این مطلب به اجراییه و چگونگی اقدام برای توقف عملیات اجرایی مودیان میپردازیم…

 اقدامات مودیان برای توقف اجراییه احکام مالیاتی هیات حل اختلاف:

مودیانی که برای توقف موقت عملیات اجرایی یا درخواست رفع اثر از اقدامات اجرایی و یا موقوف الاجرا نمودن رای هیات حل اختلاف مالیاتی تا صدور رای شورای عالی مالیاتی ،تمایل به استفاده از تسهیلات مقرر در بند الف ماده ۵۸ آیین نامه اجرایی موصوف و یا ماده ۲۵۹ قانون .م.م را دارند،

در انتخاب هر یک از روش های مصرح در این بند یا ماده ، شامل سپرده گذاری وجه نقد یا تضمین بانکی و یا معرفی وثیقه ملکی معادل میزان بدهی / میزان مالیات مورد رای ( حسب مورد یا معرفی ضامن معتبر که اعتبار ضامن مورد قبول اداره امور مالیاتی ، مخیر هستند

ترتیبات اجرایی و نحوه وصول بدهی بدهکاران در اجرای احکام

ترتیبات اجرایی در نحوه وصول بدهی  بدهکاران مالیاتی مطابق دستورالعمل شماره ۵۳۳۳۸ مورخ ۱۹/ ۱۱/ ۱۳۹۹ سازمان امور مالیاتی تصریح شده است.

مطابق بند ۳  این دستورالعمل ،در صورتیکه مودی ظرف مهلت مقرر برگ اجرایی (یک ماه از تاریخ ابلاغ) نسبت به پرداخت یا ترتیب پرداخت بدهی اقدام ننماید، اقدامات اجرایی برای وصول مطالبات با رعایت مقررات فصل نهم باب چهارم و مفاد آیین‌نامه موضوع ماده ۲۱۸ قانون مالیات‌های مستقیم از اموال مودی اعم از وجوه نقد، خودرو، املاک و … نزد خود یا اشخاص ثالث به عمل آید.

?۱ – ۳ ) : توقیف اموال مودی مازاد بر بدهی و ده درصد اضافی موضوع ماده ۲۱۱ قانون مالیات‌های مستقیم  و همچنین استثنائات موضوع ماده ۲۱۲ قانون مزبور تخلف از مقررات محسوب می‌گردد و قابلیت پیگرد از طریق دادستانی انتظامی مالیاتی را خواهد داشت.

?۲ – ۳ ) : وصول ده درصد اضافی موضوع ماده ۲۱۱ قانون مالیات‌های مستقیم صرفا در چارچوب تبصره (۱) ماده ۲۱۵ قانون مالیات‌های مستقیم و با رعایت رأی شماره ۱۵۵۱/ ۴/ ۳۰ مورخ ۳/ ۳/ ۱۳۷۴
شورای عالی مالیاتی مجاز است.

?۳ – ۳ ) : در صورتیکه علیرغم قطعیت بدهی، مودی کماکان به بدهی قطعی اعتراض دارد و اعتراض مودی با توجه به دلایل و مستندات ارائه شده قابل طرح در مراجع فرجام خواهی پس از قطعیت می‌باشد، در موارد خاص با رعایت مقررات موضوعه از جمله ماده ۲۵۹ قانون مالیات‌های مستقیم و ماده ۵۸ آیین‌نامه اجرایی موضوع ماده ۲۱۸ قانون مالیات‌های مستقیم اقدام لازم جهت دریافت تضامین لازم برای توقف اقدامات اجرایی تا صدور رای توسط مراجع یاد شده به عمل آید.