هزینه های قابل قبول مالیاتی شرکتها

هزینه های قابل قبول مالیاتی،  از موضوعات بسیار مهمی است که صاحبین کسب و کار باید نسبت به ان توجه بسیار زیادی داشته باشند تا از بار مالیاتی خود کم کنند.این نوع هزینه ها، هزینه هایی هستند که اشخاص حقیقی یا حقوقی برای حصول درآمد در کسب و کار  خود پرداخت کرده و از نظر قانون مالیات مستقیم و رسیدگی های ممیزان ادارات مالیاتی در سراسر کشور، در صورتی که با ادله و مبتنی بر مستندات واقعی و غیر صوری باشد، معاف از مالیات خواهد بود. هزینه های قابل قبول مالیاتی ،طیف گسترده ای از موضوعات کارگری و خدماتی و فرهنگی و هنری و موضوعات مالی را شامل می شود که در این مطلب، در اختیار شما قرار می گیرد.

مزایای محاسبه هزینه های قابل قبول مالیاتی

آگاهی به هزینه های قابل قبول مالیاتی، اقدامی جهت افزایش شانس عدم مردود شدن دفاتر قانونی و کاهش مالیات تکلیفی در برگه های تشخیص است.

به عبارتی،هراندازه موسسه یا شرکت ،نیازمند سود بیش تر باشد، باید هزینه بیش تری برای دریافت سود پرداخت کند. در واقع رابطه مستقیمی بین هزینه و سود اشخاص حقوقی و حتی حقیقی وجود دارد که امری اجتناب ناپذیر قلمداد می گردد. برای آن که فعالیت های کسب و کار  شما، مشمول سود بیش تری شود، چه در حوزه کالا و چه در حوزه خدمات، نیازمند صرف هزینه هستید و این هزینه ها با کوچکی و بزرگی مجموعه شما و بالا و پایین رفتن فعالیت ها، بالا و پایین می شود.

برای توضیح بیشتر باید گفت که ،هر اندازه فعالیتی دانش بنیان تر و فناورانه تر باشد، میزان هزینه ای که بابت تولید کالا یا خدمات باید پرداخت شود، کاهش یافته و حاشیه سود، افزایش چشمگیری پیدا می کند. هنر شرکت ها باید افزایش بهره وری و حداکثر سازی حاشیه سود با صرف پول کم تر برای خلق ارزش افزوده باشد. بنابراین، رابطه بین درآمد و هزینه، همواره رابطه معکوسی است، یعنی برای خلق هر واحد سود، باید درصدی از سود کسب شده، هزینه شود.

لذا برخی از مودیان مالیاتی تلاش می کند تا به منظور کاهش مالیات خود، بر هزینه های خود به صورت صوری بیافزایند که این موضوع موجبات رد دفاتر قانونی و علی الراس شدن را منجر خواهد شد.

با این توضیحات باید گفت که برای ممیزان اداره مالیات، هر هزینه ای به عنوان هزینه های قابل قبول مالیاتی محسوب نمی شود و تشخیص این موضوع، به عهده ممیز بر اساس مستندات قانونی است. هر موردی که تاثیر کاهنده بر درآمد های مودیان داشته باشد تا آن ها، مشمول مالیات تکلیفی کم تر شوند، مورد توجه ویژه ممیزان قرار  می گیرد. بنابراین،  هزینه هایی که غیر واقعی و غیر مستند و غیر قابل توجیه باشد را برگشت می دهند تا تشخیص آن ها برای درآمد مشمول مالیات مودی و تعیین دقیق آن، راحت تر صورت پذیرد.

فصل دوم از باب چهارم قانون مالیات های مستقیم به هزینه های قابل قبول مالیاتی اشاره دارد که در ادامه به آن اشاره می شود.

  هزینه های قابل قبول مالیاتی شامل چه مواردی هستند؟

هزینه های قابل قابل قبول مالیاتی به زبان ساده، هزینه های متعارف مستند به مدارک و ادله مثبته  هستند که برای تحصیل درآمد شرکت یا موسسه یافروشگاه، یا کارگاه در سال مالیاتی مربوطه، مورد نیازاست. اگر مواردی از هزینه ها در قانون مالیاتی پیش بینی نشده باشد، قابل قبول تشخیص داده می شود. اما هزینه هایی که کلا معاف از مالیات هستند، هزینه قابل قبول محسوب نخواهد شد و شما نباید آن ها را به عنوان عامل کاهنده در درآمد مشمول مالیات تکلیفی تلقی کنید.

پذیرش  هزینه های قابل قبول پرداختی مالیاتی که به صورت تهاتری انجام نشده باشد، از مبلغ ۵ میلیون تومان به بالا، منوط به تسویه وجه از طریق سیستم بانکی و نشان دادن آن در صورت های بانکی شرکت است.

 شرایط هزینه های قابل قبول مالیاتی

قانون مالیات مستقیم، هزینه های بیست و نه گانه قابل قبول مالیاتی را به شرح زیر توضیح داده است:

• قیمت خرید کالاها یا خدمات فروخته شده و یا قیمت خرید متریال مصرفی در کالا و خدمات فروخته شده در زمره هزینه های قابل قبول مالیاتی منظور می شود.
• هر نوع هزینه استخدام منابع انسانی بر اساس مقررات قانون کار، مشمول هزینه های قابل قبول مالیاتی منظور خواهد شد به صورت زیر :
• حقوق یا مزد اصلی و مزایای مستمر اعم از نقدی یا غیر نقدی به قیمت تمام شده برای کارفرما مشخص باشد.
• مزایای غیر مستمر نقدی یا غیر نقدی که به کارکنان در طول سال پرداخت می شود مثل: حق خواروبار، بهره وری، پاداش سالانه، عیدی، اضافه کار، هزینه سفر، فوق العاده ماموریت، فوق العاده بدی آب و هوا و امثالهم، هزینه های قابل قبول مالیاتی است.
• کلیه هزینه هایی که کارفرما برای نیازهای بهداشتی و درمانی کارکنان و بیمه عمر و مسئولیت پرداخت می کند، هزینه قابل قبول مالیاتی منطور می شود.
• کلیه هزینه هایی که کارفرمایان بابت حقوق بازنشستگی، وظیفه، پایان خدمت کارکنان طبق قانون کار پرداخت می کنند، قابل قبول است.
• کلیه وجوهی که به سازمات تامین اجتماعی کشور پرداخت می شود، قابل قبول است.
• ۳ درصد حقوق پرداختی سالانه بابت پس انداز کارکنان، هزینه مورد تایید است.
• معادل ۳۰ روز آخرین حقوق و دستمزد کارکنان و هم چنین تفاوت تعدیل حقوق سنواتی که برای تامین حقوق بازنشستگی کارکنان و مزایای پایان خدمات و یا بازخرید کارکنان، ذخیره میم شود، قابل قبول و معاف از مالیات است.
• هر نوع پرداختی به بازنشستگان تا سقف یک دوازدهم معافیت مندرج در ماده هشتاد و چهار قانون مالیات های مستقیم، معاف از مالیات خواهد بود.
• هر نوع هزینه ای که بابت اجاره محل مرکزی شرکت یا شعبات طبق سند رسمی منظور شود، هزینه معاف از مالیات محسوب می شود. اگر اسنادی موجود نباشد، کرایه محل بر اساس عرفی که ممیزان مالیاتی تشخیص می دهند قابل قبول خواهد بود نه بیش از آن.
• هر نوع هزینه ای که بابت کرایه تجهیزات و ماشین آلات و ادوات مربوطه مثل اجاره ژنراتور، چکش برقی، کاتر، کمپرسور، کامیون، کامیونت، خودرو اجاره ای و غیره توسط شرکت پرداخت می شود، در دوره سال مالیاتی مربوطه، قابل قبول خواهد بود.
• هر نوع هزینه ای که شرکت در محل دفتر مرکزی یا سایر شعبات و کارگاه ها، برای پرداخت فیش آب و برق و گاز و تلفن و سوخت انجام می دهد، مشمول مالیات نبوده و هزینه قابل قبول کاهنده درآمد مشمول مالیات تکلیفی خواهد بود.
• هر نوع هزینه ای که شرکت برای بیمه مسئولیت و بیمه مهندسی و کارگاهی و آتش سوزی و غیر پرداخت می کند، منوط به اسناد مثبته، هزینه قابل قبول مالیاتی تشخیص داده خواهد شد.
• کلیه عوارض و مالیات هایی که سبب فعالیت شرکت یا موسسه، به شهرداری ها و وزارت خانه ها و موسسات دولتی وابسته آن ها پرداخت می شود، مثل پرداخت فیش هایی که شهرداری ها بابت صدور مجوز حفاری در نواحی تحت امر صادر می کنند، معافت از مالیات است. به جز، مالیات بر درآمد و محلقات و مالیات هایی که موسسه /شرکت به موجب مقررات مالیاتی، ملزم به کسر آن از دیگران است.
• هزینه های تحقیقاتی و آرمایشگاه و اموزشی و خرید کتاب و CD و حق اشتراک نشریات چاپی یا دیجیتالی و هزینه های بازاریابی و نمایشگاهی و جشنواره ای در داخل یا خارج از کشور، هزینه قابل قبول مالیاتی تشخیص داده می شود.
• هر نوع هزینه ایی که برای جبران خسارت وارده به شرکت یا موسسه، پرداخت شده باشد، در صورتی که وجود خسارت، مستند و مستدل باشد و موضوع و میزان آن معلوم باشد و جبران آن بر عهده دیگری (طبق قانون) نباشد، هزینه های ق.ق. مالیاتی خواهد بود.
• کلیه هزینه های فرهنگی و آموزشی و رفاهی کارگران که به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی باید پرداخت گردد، هزینه مورد تایید ممیزان مالیاتی بوده و نقش کاهنده در درآمد مشمول مالیات تکلیفی خواهد داشت. قانون این هزینه را معادل ۱ هزار تومان برای هر کارگر می داند.
• هر ذخیره مطالباتی که مشکوک الوصول باشد، به شرطی که مربوط به فعالیت موسسه باشد و عدم وصول آن محرز شود و در دفاتر موسسه به حساب مخصوص منظور شده باشد، تا زمانی که طلب وصول شود، مورد تایید ممیزان مالیاتی می باشد.
• هر نوع زیان اشخاص حقیقی یا حقوقی که پس از رسیدگی به دفاتر و با توجه به مقررات مربوطه، محرز شود، از درآمد سال مالیاتی یا سال های بعد، استهلاک پذیر بوده و هزینه مورد تایید شناخته می شود.
• هر هزینه جزیی مربوط به محل موسسه یا شرکت که سربار دفتر مرکزی یا شعبات است و طبق قانون، وظیفه مستاجر است، مثل تعمیرات و روشنایی و این گونه مسائل، هزینه های قابل قبول تشخیص داده می شود.
• هر هزینه ای مربوط به نگهداری محل یا شعبات شرکت یا موسسه در صورتی که محل، ملکی باشد، مثل هزینه های نگهبانی و تعمیرات، هزینه مورد تایید تشخیص داده می شود.
• کلیه هزینه های مربوط به حمل و نقل پرسنل و ادوات و متریال، مبتنی بر مستندات، هزینه های قابل قبول تشخیص داده می شود.
• کلیه هزینه های مربوط به حمل و نقل پرسنل و ادوات و متریال، مبتنی بر مستندات، هزینه های قابل قبول تشخیص داده می شود.
• کلیه هزینه هایی که موسسات و شرکت ها بابت پذیرایی از کارکنان و مهمانان و ذی نفعان هزینه می کنند، مورد قبول است و تاثیر کاهنده در درآمد مشمول مالیات تکلیفی خواهد داشت.
• کلیه حق الزحمه های پرداختی متناسب با کار انجام شده از قبیل حق العملی، دلالی، حق الوکاله و  حق المشاوره و حق حضور و هزینه های حسابرسی و خدمات مالی و اداری و بازرسی های قانونی تا هزینه های نرم افزار و سخت افراز و استقرار سیستم های  مورد نیاز موسسه، همگی هزینه های قابل قبول است.
• کلیه هزینه هایی که بابت سود وام های دریافتی از بانک ها و موسسات اعتباری پرداخت می شود، هزینه قابل قبول است. هم چنین کارمزد و جرایم متعلقه. هم چنین هزینه هایی که تحت هر عنوان به موسسات اعتباری غیر بانکی مجاز و لیزینگ های تحت مجوز بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران برای دریافت خدمات یا کالا پرداخت می شود، مورد قبول دارایی تشخیص داده می شود.
• کلیه هزینه هایی که بابت خرید یا اجاره تجهیزات اداری و مصرفی که در طول سال، از بین می رود، مثل کاغذ و خودکار و غلط گیر، هزینه قابل قبول خواهدب ود.
• کلیه هزینه هایی که برای مخارج تعمیر و نگهداری ماشین آلات و متریال مصرفی و تعویض قطعات یدکی در صورتی که مصداق تعمیر اساسی نباشد، هزینه مورد قبول ممیزان مالیاتی بوده و نقش کاهنده در درآمد مشمول مالیات تکلیفی بنگاه خواهد داشت.
  • هر هزینه ای که برای اکتشاف و بهره برداری معادن به وزارت صنعت، معدن و تجارت (صمت) پرداخت می شود، هزینه ق ق مالیاتی است.
  • هر هزینه ای که بنگاه بابت حق عضویت سالانه در انجمن ها، سازمان ها، گروه ها، مجموعه ها، نشریات و غیره پرداخت می کند، هزینه مورد قبول مالیاتی است.
  • مطالباتی که وصول نشده باشد به شرطی قابل اثبات بر اساس اسناد مثبته باشد و مازاد بر مانده حساب ذخیره مطالبات تشخیص داده شود، هزینه قابل قبول خواهد بود.
  • هر زیانی که بنگاه از تسعیر نرخ ارز بر اساس اصول حسابداری، متحمل شود، هزینه قابل قبول مالیاتی بوده به  شرطی  که روش یکنواختی برای شناسایی زیان در  سال های مالیاتی گوناگون توسط مودی، در دستور کار باشد.
  • هر نوع ضایعاتی که در تولید کالا و خدمات، در زمره ضایعات متعارف قابل پذیرش است، هزینه قابل قبول مالیاتی خواهد بود.
  • هر نوع ذخیره ای که مربوط به هزینه های پرداختی قابل قبول در سال مالیاتی مورد رسیدگی باشد، معاف از مالیات خواهد بود.
  • هر نوع هزینه ای که در سال قبل انجام شده و پرداخت یا تخصیص آن در سال مالیاتی مورد رسیدگی باشد، هزینه قابل قبول مالیاتی خواهد بود.
  • هزینه خرید کتاب و کالاهای فرهنگی و هنری برای پرسنل شرکت و افراد تحت تکفل آنان تا میزان حداکثر پنج درصد به ازای هر نفر، معافیت مالیاتی بر اساس ماده هشتاد و چهار قانون مالیات های مستقیم خواهد داشت.
  • هر نوع ذخیره مربوط به خدمات پس از فروش کالا یا خدمات اشخاص حقوقی، هزینه قابل قبول مالیاتی است.

  توجه داشته باشید که علاوه بر موارت بیست و نه گانه فوق، اگر هزینه ای انجام شود که در راستای تحصیل درآمد بنگاه تشخیص داده شود و در موارد فوق الذکر پیش بینی نشده باشد، به پیشنهاد سازمان امور مالیاتی کشور و تصویب وزیر  امور اقتصادی، در زمره هزینه های قابل قبول (acceptable costs) منظور می شود.